Verbum

анлайнавы слоўнік

размыва́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

размыва́ць несов. размыва́ть; см. размы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

размыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да размыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размы́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -мы́е; -мы́ты; зак., што.

Разбурыць плынню, вадою.

Рака размыла бераг.

|| незак. размыва́ць, -а́е.

|| наз. размыва́нне, -я, н. і размы́ў, -мы́ву, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

размыва́ть несов. размыва́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

размыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. размываць — размыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размыва́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да размыцца.

2. Зал. да размываць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размыва́нне ср. размыва́ние; размы́в м.; см. размыва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

размы́ў, ‑мову, м.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. размываць — размыць і размывацца — размыцца.

2. Месца, размытае вадой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размыва́цца несов.

1. размыва́ться;

2. страд. размыва́ться; см. размыва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)