размыва́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. размыва́е размыва́юць
Прошлы час
м. размыва́ў размыва́лі
ж. размыва́ла
н. размыва́ла

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

размыва́ць несов. размыва́ть; см. размы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

размыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да размыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размыва́ць гл. размыць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

размы́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -мы́е; -мы́ты; зак., што.

Разбурыць плынню, вадою.

Рака размыла бераг.

|| незак. размыва́ць, -а́е.

|| наз. размыва́нне, -я, н. і размы́ў, -мы́ву, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

размыва́ть несов. размыва́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

размыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. размываць — размыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размыва́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да размыцца.

2. Зал. да размываць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размыва́нне ср. размыва́ние; размы́в м.; см. размыва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

rozmywać

незак. размываць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)