разлу́заны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разлу́заны |
разлу́заная |
разлу́занае |
разлу́заныя |
| Р. |
разлу́занага |
разлу́занай разлу́занае |
разлу́занага |
разлу́заных |
| Д. |
разлу́занаму |
разлу́занай |
разлу́занаму |
разлу́заным |
| В. |
разлу́заны разлу́занага |
разлу́заную |
разлу́занае |
разлу́заныя разлу́заных |
| Т. |
разлу́заным |
разлу́занай разлу́занаю |
разлу́заным |
разлу́занымі |
| М. |
разлу́заным |
разлу́занай |
разлу́заным |
разлу́заных |
Іншыя варыянты:
разлуза́ны.
Крыніцы:
krapivabr2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
разлу́заны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разлу́заны |
разлу́заная |
разлу́занае |
разлу́заныя |
| Р. |
разлу́занага |
разлу́занай разлу́занае |
разлу́занага |
разлу́заных |
| Д. |
разлу́занаму |
разлу́занай |
разлу́занаму |
разлу́заным |
| В. |
разлу́заны разлу́занага |
разлу́заную |
разлу́занае |
разлу́заныя разлу́заных |
| Т. |
разлу́заным |
разлу́занай разлу́занаю |
разлу́заным |
разлу́занымі |
| М. |
разлу́заным |
разлу́занай |
разлу́заным |
разлу́заных |
Іншыя варыянты:
разлуза́ны.
Крыніцы:
krapivabr2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
разлуза́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разлуза́ны |
разлуза́ная |
разлуза́нае |
разлуза́ныя |
| Р. |
разлуза́нага |
разлуза́най разлуза́нае |
разлуза́нага |
разлуза́ных |
| Д. |
разлуза́наму |
разлуза́най |
разлуза́наму |
разлуза́ным |
| В. |
разлуза́ны (неадуш.) разлуза́нага (адуш.) |
разлуза́ную |
разлуза́нае |
разлуза́ныя (неадуш.) разлуза́ных (адуш.) |
| Т. |
разлуза́ным |
разлуза́най разлуза́наю |
разлуза́ным |
разлуза́нымі |
| М. |
разлуза́ным |
разлуза́най |
разлуза́ным |
разлуза́ных |
Іншыя варыянты:
разлу́заны.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
разлуза́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разлуза́ны |
разлуза́ная |
разлуза́нае |
разлуза́ныя |
| Р. |
разлуза́нага |
разлуза́най разлуза́нае |
разлуза́нага |
разлуза́ных |
| Д. |
разлуза́наму |
разлуза́най |
разлуза́наму |
разлуза́ным |
| В. |
разлуза́ны (неадуш.) разлуза́нага (адуш.) |
разлуза́ную |
разлуза́нае |
разлуза́ныя (неадуш.) разлуза́ных (адуш.) |
| Т. |
разлуза́ным |
разлуза́най разлуза́наю |
разлуза́ным |
разлуза́нымі |
| М. |
разлуза́ным |
разлуза́най |
разлуза́ным |
разлуза́ных |
Іншыя варыянты:
разлу́заны.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
разлуза́ны разлу́щенный; разгры́зенный; см. разлуза́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
разлуза́ны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад разлузаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
расщёлкнутый разг. разлу́за́ны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
расщёлканный
1. разлуза́ны;
2. разне́сены, распатро́нены, разбі́ты; см. расщёлкать;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)