разлуза́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. разлуза́ны разлуза́ная разлуза́нае разлуза́ныя
Р. разлуза́нага разлуза́най
разлуза́нае		 разлуза́нага разлуза́ных
Д. разлуза́наму разлуза́най разлуза́наму разлуза́ным
В. разлуза́ны (неадуш.)
разлуза́нага (адуш.)		 разлуза́ную разлуза́нае разлуза́ныя (неадуш.)
разлуза́ных (адуш.)
Т. разлуза́ным разлуза́най
разлуза́наю		 разлуза́ным разлуза́нымі
М. разлуза́ным разлуза́най разлуза́ным разлуза́ных

Іншыя варыянты: разлу́заны.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)