разгіна́цца гл. разагнуцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
разгіна́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
разгіна́юся |
разгіна́емся |
| 2-я ас. |
разгіна́ешся |
разгіна́ецеся |
| 3-я ас. |
разгіна́ецца |
разгіна́юцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
разгіна́ўся |
разгіна́ліся |
| ж. |
разгіна́лася |
| н. |
разгіна́лася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
разгіна́йся |
разгіна́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
разгіна́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
разгіна́цца несов., возвр., страд. разгиба́ться; см. разагну́цца, разгіна́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
разгіна́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да разагнуцца.
2. Зал. да разгінаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разагну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся; зак.
Выпрастацца (пра каго-, што-н. сагнутае і пад.).
|| незак. разгіна́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца і разгіба́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
разгиба́ться возвр., страд. разгіна́цца, разгіба́цца; выпро́ствацца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ушпілі́цца, ушпілюся, ушпілішся, ушпіліцца; зак.
1. Зашпіліць на сабе адзенне.
2. перан. Разм. Моцна ўхапіцца, учапіцца за што‑н. Рукі.. [Патапчыка] моцна ўшпіліліся ў Алесеў каўнер і, здаецца, згубілі здольнасць разгінацца. Чарнышэвіч. [Зося:] — Вось, будзе вам сварыцца, а то за мяне ты гатовы яшчэ за чубкі ўшпіліцца. Гартны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гі́бкі, ‑ая, ‑ае.
1. Здольны лёгка гнуцца, згінацца і разгінацца. Гібкае дрэва. □ Аня была дзяўчына невысокая, гібкая, са зграбная постаццю, ружова-смуглявым тварам і не надта цёмнымі валасамі, якія завіваліся кудзеркамі. Карпюк. // перан. Багаты адценнямі, выразны (пра голас, мову і пад.). Сінонімы — адзін з галоўнейшых стылістычных сродкаў, якія робяць мову дакладнай і гібкай і даюць магчымасць выражаць самыя тонкія адценні думак. Юргелевіч. [Байка] выпрацавала свой адметны верш, адточаны і эканомны, гібкі і маляўнічы. Казека.
2. перан. Які ўмела і хутка рэагуе на пэўныя ўмовы, абставіны. Гібкае кіраўніцтва. Гібкая палітыка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)