разгружа́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
разгружа́ю |
разгружа́ем |
| 2-я ас. |
разгружа́еш |
разгружа́еце |
| 3-я ас. |
разгружа́е |
разгружа́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
разгружа́ў |
разгружа́лі |
| ж. |
разгружа́ла |
| н. |
разгружа́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
разгружа́й |
разгружа́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
разгружа́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
разгружа́ць несов., прям., перен. разгружа́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
разгружа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да разгрузіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разгрузі́ць, -ружу́, -ру́зіш, -ру́зіць; -ру́жаны; зак., каго-што.
1. Вызваліць ад грузу.
Р. вагон.
2. перан. Вызваліць ад чаго-н. непатрэбнага, лішняга, ад дадатковай нагрузкі (разм.).
Р. школьную праграму.
|| незак. разгружа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. разгру́зка, -і, ДМ -зцы, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
разгружа́ть несов., прям., перен. разгружа́ць; см. разгрузи́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
разгружа́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да разгарнуцца.
2. Зал. да разгружаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разгружа́цца несов., возвр., страд. разгружа́ться; см. разгрузі́цца, разгружа́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
разгру́зка, ‑і, ДМ ‑зцы, ж.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. разгружаць — разгрузіць і разгружацца — разгрузіцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
частава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; незак., каго.
Даваць або прапаноўваць паесці, папіць, пакурыць; карміць або паіць каго‑н., выказваючы ўвагу, гасціннасць. Маці частавала дачку, слухала яе і не магла надзівіцца. Грамовіч. Шпілеўскі, які дапамагаў разгружаць машыну, весела частаваў усіх папяросамі. Савіцкі. // перан. Разм. Рабіць каму‑н. што‑н. прыемнае. Мужчыны нашы днямі ўжо бачылі гэты спектакль, цяпер Цімох частаваў ім мяне, аднак рагаталі ўсе. Брыль. [Вышамірскі] хадзіў ад хаты да хаты і частаваў людзей паляўнічымі апавяданнямі. Бядуля. // перан. Разм. Біць таго, хто лезе не ў сваё. — Жывём, гасцей не клічам І ў госці не паўзём, Няпрошаных па лычу Частуем таўкачом. Лужанін. А потым аплявухамі як след [Янук] Зладзюгу частаваць узяўся. Корбан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)