разгру́жаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разгру́жаны |
разгру́жаная |
разгру́жанае |
разгру́жаныя |
| Р. |
разгру́жанага |
разгру́жанай разгру́жанае |
разгру́жанага |
разгру́жаных |
| Д. |
разгру́жанаму |
разгру́жанай |
разгру́жанаму |
разгру́жаным |
| В. |
разгру́жаны (неадуш.) разгру́жанага (адуш.) |
разгру́жаную |
разгру́жанае |
разгру́жаныя (неадуш.) разгру́жаных (адуш.) |
| Т. |
разгру́жаным |
разгру́жанай разгру́жанаю |
разгру́жаным |
разгру́жанымі |
| М. |
разгру́жаным |
разгру́жанай |
разгру́жаным |
разгру́жаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
разгру́жаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разгру́жаны |
разгру́жаная |
разгру́жанае |
разгру́жаныя |
| Р. |
разгру́жанага |
разгру́жанай разгру́жанае |
разгру́жанага |
разгру́жаных |
| Д. |
разгру́жанаму |
разгру́жанай |
разгру́жанаму |
разгру́жаным |
| В. |
разгру́жаны (неадуш.) разгру́жанага (адуш.) |
разгру́жаную |
разгру́жанае |
разгру́жаныя (неадуш.) разгру́жаных (адуш.) |
| Т. |
разгру́жаным |
разгру́жанай разгру́жанаю |
разгру́жаным |
разгру́жанымі |
| М. |
разгру́жаным |
разгру́жанай |
разгру́жаным |
разгру́жаных |
Кароткая форма: разгру́жана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
разгру́жаны прям., перен. разгру́женный, разгружённый; см. разгрузі́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
разгру́жаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад разгрузіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разгру́женный и разгружённый разгру́жаны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пралёт 1, ‑у, М ‑лёце, м.
1. Дзеянне паводле дзеясл. пралятаць 1 — праляцець (у 1 знач.).
2. Сезоннае перамяшчэнне птушак; пара пералёту. Веснавы пралёт птушкі пачынаецца ў канцы сакавіка. «Весці».
пралёт 2, ‑а, М ‑лёце, м.
1. Адкрытая прастора паміж чым‑н. Скрозь просты і шырокі пралёт .. [вуліцы] відны былі агні Навасёлак. Кулакоўскі. // Скразная адтуліна, праём. Аконны пралёт. // Прастора, адлегласць паміж апорамі ў якім‑н. збудаванні. Мост драўляны, на чатыры пралёты. Чыгрынаў. // Прасла (у плоце). Здавалася, за тыя два гады, што не быў я дома, нічога тут так і не змянілася — гэтак жа, як і тады, буйна кучаравілася ліпа, гэтак жа хіліўся да зямлі, усё ніяк не могучы ўпасці, абгарэлы з аднаго канца пралёт плота. Сачанка. // Свабодны прамежак паміж маршамі ўнутранай лесвіцы. Але вось і гэты гук замёр недзе ў глыбіні лесвічнага пралёта. Васілёнак. // Прастора ўнутры прамысловага будынка паміж двума радамі калон, апор і пад. Разгружаны кран вяртаўся з лёгкім гулам. Ён ляцеў па доўгім пралёце цэха з хуткасцю цягніка. Шамякін.
2. Участак чыгуначнага шляху ад адной станцыі да другой; перагон. Трэба было праехаць адзін пралёт, таму, увайшоўшы ў вагон, .. [Кузьма] прымасціўся ў першым купэ. Дуброўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)