развіты́, -а́я, -о́е.

1. Які дасягнуў высокай ступені развіцця.

Развітая культура.

2. 3 шырокім кругаглядам, усебакова адукаваны.

Р. малады чалавек.

|| наз. разві́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

развіты́

1. (достигший высокой степени развития) развито́й;

2. перен. (духовно зрелый, просвещённый, культурный) развито́й;

○ р. сказ — грам. распространённое предложе́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разві́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад развіць (у 1 знач.).

развіты́, ‑а́я, ‑о́е.

1. Які дасягнуў высокай ступені ў сваім развіцці. Развітая прамысловасць. □ Ускраіны .. [нашай краіны] ператварыліся ў культурна развітыя сацыялістычныя рэспублікі. Пшыркоў.

2. Дасканалы ў фізічных і духоўных адносінах. Усебакова развіты падлетак. □ [Юрка Пятровіч:] «Вы, Мікола Сцяпанавіч, — мужчына і з вамі я не буду цацкацца, а скажу ўсё: справа з малой вельмі дрэнная, тым больш таму, што яна-не па гадах развітая, уражлівая, нервовая». Брыль. А ў Мікуцічах сцяг навукі і годнасць «развітога» чалавека трымаліся высока сярод настаўніцтва. Колас. // Які дасягнуў значных памераў, разросся. Пярэдняя частка .. моцнага тулава [зубра], цяжкая і масіўная, здаецца непамерна развітой у параўнанні з задняй, пакрытай карацейшымі і святлейшымі валасамі. В. Вольскі.

3. Усебакова адукаваны, з шырокім кругаглядам. [Варанкову] спадабаўся пагранічнік, які ўсім цікавіўся і быў даволі развіты. Гурскі.

•••

Развіты сацыялізм гл. сацыялізм.

Развіты сказ гл. сказ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асве́чаны, -ая, -ае.

Адукаваны, развіты, культурны.

А. чалавек.

|| наз. асве́чанасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разви́тый

1. разві́ты, раскру́чаны;

2. распле́цены, разві́ты; см. разви́ть​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

слабаразвіты́, ‑ая, ‑ое.

Недастаткова развіты. Слабаразвітая краіна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

развито́й

1. (физически) ста́лы, даро́слы, развіты́;

2. (достигший высокой степени развития) развіты́;

3. (об отраслях народного хозяйства, культуры) развіты́, разго́рнуты;

развита́я промы́шленность развіта́я (разго́рнутая) прамысло́васць;

4. перен. (духовно зрелый, просвещённый, культурный) развіты́;

развито́й ребёнок развіто́е дзіця́;

развито́й челове́к развіты́ чалаве́к.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

изощрённый вы́танчаны; абво́страны; разві́ты; даскана́лы; рафінава́ны;

изощрённый ум даскана́лы ро́зум;

изощрённый слух разві́ты (абво́страны) слых.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распространённый

1. (доступный, известный) распаўсю́джаны;

2. (расширенный) пашы́раны;

3. грам. разві́ты;

распространённое предложе́ние разві́ты сказ;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́дасканалены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад выдасканаліць.

2. у знач. прым. Вельмі развіты, вытанчаны, успрыімлівы. Выдасканалены слых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)