развіты́

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. развіты́ развіта́я развіто́е развіты́я
Р. развіто́га развіто́й
развіто́е		 развіто́га развіты́х
Д. развіто́му развіто́й развіто́му развіты́м
В. развіты́ (неадуш.)
развіто́га (адуш.)		 развіту́ю развіто́е развіты́я (неадуш.)
развіты́х (адуш.)
Т. развіты́м развіто́й
развіто́ю		 развіты́м развіты́мі
М. развіты́м развіто́й развіты́м развіты́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

развіты́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. развіты́ развіта́я развіто́е развіты́я
Р. развіто́га развіто́й
развіто́е		 развіто́га развіты́х
Д. развіто́му развіто́й развіто́му развіты́м
В. развіты́ (неадуш.)
развіто́га (адуш.)		 развіту́ю развіто́е развіты́я (неадуш.)
развіты́х (адуш.)
Т. развіты́м развіто́й
развіто́ю		 развіты́м развіты́мі
М. развіты́м развіто́й развіты́м развіты́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

разві́ты

‘пра вяроўку і пад.’

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. разві́ты разві́тая разві́тае разві́тыя
Р. разві́тага разві́тай
разві́тае		 разві́тага разві́тых
Д. разві́таму разві́тай разві́таму разві́тым
В. разві́ты (неадуш.)
разві́тага (адуш.)		 разві́тую разві́тае разві́тыя (неадуш.)
разві́тых (адуш.)
Т. разві́тым разві́тай
разві́таю		 разві́тым разві́тымі
М. разві́тым разві́тай разві́тым разві́тых

Кароткая форма: разві́та.

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

развіты́, -а́я, -о́е.

1. Які дасягнуў высокай ступені развіцця.

Развітая культура.

2. 3 шырокім кругаглядам, усебакова адукаваны.

Р. малады чалавек.

|| наз. разві́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

развіты́

1. (достигший высокой степени развития) развито́й;

2. перен. (духовно зрелый, просвещённый, культурный) развито́й;

○ р. сказ — грам. распространённое предложе́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разві́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад развіць (у 1 знач.).

развіты́, ‑а́я, ‑о́е.

1. Які дасягнуў высокай ступені ў сваім развіцці. Развітая прамысловасць. □ Ускраіны .. [нашай краіны] ператварыліся ў культурна развітыя сацыялістычныя рэспублікі. Пшыркоў.

2. Дасканалы ў фізічных і духоўных адносінах. Усебакова развіты падлетак. □ [Юрка Пятровіч:] «Вы, Мікола Сцяпанавіч, — мужчына і з вамі я не буду цацкацца, а скажу ўсё: справа з малой вельмі дрэнная, тым больш таму, што яна-не па гадах развітая, уражлівая, нервовая». Брыль. А ў Мікуцічах сцяг навукі і годнасць «развітога» чалавека трымаліся высока сярод настаўніцтва. Колас. // Які дасягнуў значных памераў, разросся. Пярэдняя частка .. моцнага тулава [зубра], цяжкая і масіўная, здаецца непамерна развітой у параўнанні з задняй, пакрытай карацейшымі і святлейшымі валасамі. В. Вольскі.

3. Усебакова адукаваны, з шырокім кругаглядам. [Варанкову] спадабаўся пагранічнік, які ўсім цікавіўся і быў даволі развіты. Гурскі.

•••

Развіты сацыялізм гл. сацыялізм.

Развіты сказ гл. сказ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

развіты́​II

1. entwíckelt, entfáltet;

са́мы развіты́ béstentwickelt;

2. (пра чалавека) gut entwíckelt; áufgeweckt (пра дзіця);

развіты́ не па гада́х frühreif;

3. грам:

развіты́ сказ erwéiterter Satz

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

разві́ты​I (расплецены, разматаны) ábgewickelt, gelöst

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

асве́чаны, -ая, -ае.

Адукаваны, развіты, культурны.

А. чалавек.

|| наз. асве́чанасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разви́тый

1. разві́ты, раскру́чаны;

2. распле́цены, разві́ты; см. разви́ть​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)