развя́звацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. развя́зваюся развя́зваемся
2-я ас. развя́зваешся развя́зваецеся
3-я ас. развя́зваецца развя́зваюцца
Прошлы час
м. развя́зваўся развя́зваліся
ж. развя́звалася
н. развя́звалася
Загадны лад
2-я ас. развя́звайся развя́звайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час развя́зваючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

развя́звацца несов., возвр., страд. развя́зываться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

развя́звацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да развязацца.

2. Зал. да развязваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

развяза́цца, -вяжу́ся, -вя́жашся, -вя́жацца; -вяжы́ся; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Раз’яднацца (пра канцы чаго-н. звязанага).

Развязаўся вузел.

Хустка развязалася.

2. перан., з кім-чым. Вызваліцца ад таго, што (хто) звязвае, не дае свабоды дзеянням (разм.).

Р. з кампаніяй.

|| незак. развя́звацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

развя́званне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. развязваць — развязаць і развязвацца — развязацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распуска́ться возвр., страд. в разн. знач. распуска́цца; (слабеть, развязываться — ещё) развя́звацца; см. распусти́ться.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

развя́зываться

1. (открепляться) развя́звацца;

2. перен. (отделываться) разг. адчэ́плівацца, адвя́звацца (ад каго, ад чаго); (избавляться, освобождаться) пазбаўля́цца (ад каго, ад чаго); см. развяза́ться​ 1, 2;

3. страд. развя́звацца; см. развя́зывать.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)