развява́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
развява́нне |
| Р. |
развява́ння |
| Д. |
развява́нню |
| В. |
развява́нне |
| Т. |
развява́ннем |
| М. |
развява́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
развява́нне ср. развева́ние, ре́яние
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
развява́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. развяваць і развявацца. // Спец. Выдзіманне ветрам часцінак горных народ і глебы. У працэсе натуральнага зарастання расліннасцю або пасля пасадкі лесу развяванне пяскоў спыняецца. Прырода Беларусі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ре́яние
1. лята́нне, -ння ср., луна́нне, -ння ср.;
2. развява́нне, -ння ср.; см. ре́ять.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
раздува́ние
1. раздзіма́нне, -ння ср.; раздзьму́хванне, -ння ср.;
2. раздзіма́нне, -ння ср., надзіма́нне, -ння ср.;
3. раздува́нне, -ння ср.;
4. развява́нне, -ння ср.; см. раздува́ть 1, 2, 4, 5;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
трепа́ние
1. развява́нне, -ння ср.; рва́нне, -ння ср.; матля́нне, -ння ср.; трасе́нне, -ння ср.; тармашэ́нне, -ння ср.; ту́занне, -ння ср.; перабіра́нне, -ння ср.; кудла́чанне, -ння ср.; цяга́нне, -ння ср.;
2. трапа́нне, -ння ср., дра́нне, -ння ср., бузава́нне, -ння ср.;
3. ля́панне, -ння ср., паля́пванне, -ння ср.;
4. трапа́нне, -ння ср.;
5. бузава́нне, -ння ср.; см. трепа́ть 1, 2, 4—6.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)