разве́зці
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
развязу́ |
развязё́м |
| 2-я ас. |
развязе́ш |
развезяце́ |
| 3-я ас. |
развязе́ |
развязу́ць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
развё́з |
разве́злі |
| ж. |
разве́зла |
| н. |
разве́зла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
развязі́ |
развязі́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
развё́зшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
разве́зці¹, -вязу́, -вязе́ш, -вязе́; -вязём, -везяце́, -вязу́ць; -вёз, -ве́зла; -вязі́; -ве́зены; зак., каго-што.
Везучы многае (многіх), даставіць у розныя месцы.
Р. пошту.
Р. гасцей.
|| незак. разво́зіць, -во́жу, -во́зіш, -во́зіць; наз. разво́з, -у, м. і разво́зка, -і, ДМ -зцы, ж.
|| прым. развазны́, -а́я, -о́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
разве́зці², -вязу́, -вязе́ш, -вязе́; -вязём, -везяце́, -вязу́ць; -вёз, -ве́зла; -вязі́; -ве́зены; зак. (разм.).
1. безас., каго (што). Прывесці ў стан знямогі.
Ад духаты яго развезла.
2. безас., што. Пра дарогу: зрабіць цяжкапраходнай, малапрыдатнай для язды.
Дарогу развезла, не праехаць.
|| незак. разво́зіць, -во́жу, -во́зіш, -во́зіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
разве́зці сов.
1. развезти́;
р. дзяце́й па ха́тах — развезти́ дете́й по дома́м;
2. безл., разг. развезти́;
даро́гу ~зла ад дажджо́ў — доро́гу развезло́ от дожде́й;
3. безл., прост. развезти́;
яго́ разве́зла — его́ развезло́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
разве́зці, ‑вязу, ‑вязеш, ‑вязе; ‑вязём, ‑везяце; пр. развёз, ‑везла і ‑вязла, ‑везла і ‑вязло; заг. развязі; зак., каго-што.
1. Везучы, даставіць кожную асобу, кожны прадмет у розныя месцы. — Пешкі?! — аж падскочыў Бабейка. — Ніколі! Ды я на сваім Варанюку мігам развязу вас, куды каму трэба. Хадкевіч. Трэба было не толькі развезці, раскідаць па ўсім полі гной, але і ўзараць, засеяць поле. Сачанка.
2. безас. Разм. Зрабіць цяжкапраходным, непрыгодным для язды ў час дажджу, раставання снегу (пра дарогу). Дождж перастаў ісці толькі на другі дзень. Ад яго так развезла зямлю, што нават па грунтавых дарогах цяжка было хадзіць. Сіняўскі.
3. безас. Разм. Расслабіць, давесці да стану бяссілля, знямогі. У Радашковічах, у буфеце, купіў паўбутэлькі гарэлкі і выпіў мала, але мала і закусваў, надвор’е стаяла гарачае, і мяне з непрывычкі развязло. Гарэцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
развазны́ гл. развезці́¹.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
разво́зіць¹ гл. развезці¹.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
разво́зіць² гл. развезці².
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)