разважа́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. разважа́нне разважа́нні
Р. разважа́ння разважа́нняў
Д. разважа́нню разважа́нням
В. разважа́нне разважа́нні
Т. разважа́ннем разважа́ннямі
М. разважа́нні разважа́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разважа́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

1. Вывад, рад думак, выкладзеных у лагічна паслядоўнай форме.

2. звычайна мн. Выказванні, абмеркаванні, размовы.

Многа часу траціцца на разважанні.

◊

Без разважання (разм.) — адразу, доўга не думаючы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разважа́нне ср. рассужде́ние;

◊ без ~нняў — без рассужде́ний

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разважа́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. разважаць ​1.

2. Думкі, меркаванні, вывады, якія з’явіліся ў выніку роздуму над чым‑н. — Справа Карпавіча закончана, нават суд адбыўся. Звычайна яны падсаджваюць правакатараў да такіх палітвязняў, над якімі яшчэ ідзе следства. — Наіўнае разважанне! Хто ім забароніць узнавіць справу, калі з’явяцца новыя матэрыялы? Машара.

3. звычайна мн. (разважа́нні, ‑яў). Выказванні, размовы. Прося ў сваіх разважаннях ніколі не вызначалася лагічнай паслядоўнасцю — так было і на гэты раз. Васілевіч. — Верас! А-а-а!.. — здзівілася Юзя, але траціць часу на разважанні не стала. Бажко. Цяпер нярэдка можна пачуць разважанні аб тым, што байка, нібыта, аджыла ўжо свой век. Казека.

•••

Без разважання — адразу, доўга не думаючы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ду́ма¹, -ы, мн. -ы, дум, ж.

1. Роздум, разважанне.

Думу думаць.

2. Жанр украінскай гістарычнай народнай песні.

Казацкія думы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ле́пет, -у, М -пеце, м.

1. Няскладная, невыразная мова, уласцівая дзецям.

Л. дзіцяці.

2. перан. Непераканаўчае, невыразнае разважанне, тлумачэнне.

◊

Дзіцячы лепет — пра што-н. вельмі бездапаможнае, па-дзіцячаму наіўнае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аляпава́ты, ‑ая, ‑ае.

Зроблены без густу, груба. Аляпаваты ўзор. // перан. Грубы, няўклюдны. Аляпаватае разважанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

словаблу́дства, ‑а, н.

Кніжн. Пустаслоўе, балбатня, якія падаюцца як сур’ёзнае разважанне аб чым‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

філасо́фстваванне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. філасофстваваць.

2. Разм. Абстрактнае мудрагелістае разважанне. Беспрадметнае філасофстваванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рассужде́ние ср. разважа́нне, -ння ср., разва́га, -гі ж.;

без рассужде́ний без разважа́нняў;

пра́вильное рассужде́ние пра́вільнае разважа́нне;

пуска́ться в рассужде́ния пачына́ць разважа́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)