разбудо́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. разбудо́ўваю разбудо́ўваем
2-я ас. разбудо́ўваеш разбудо́ўваеце
3-я ас. разбудо́ўвае разбудо́ўваюць
Прошлы час
м. разбудо́ўваў разбудо́ўвалі
ж. разбудо́ўвала
н. разбудо́ўвала
Загадны лад
2-я ас. разбудо́ўвай разбудо́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час разбудо́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разбудо́ўваць несов. расширя́ть (строя); см. разбудава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разбудо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да разбудаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разбудава́ць, -ду́ю, -ду́еш, -ду́е; -ду́й; -дава́ны; зак., што (разм.).

Будуючы, расшырыць плошчу.

Р. пасёлак.

|| незак. разбудо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разбудо́ўвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да разбудавацца.

2. Зал. да разбудоўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)