Verbum

анлайнавы слоўнік

разблы́тваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разблы́тваць несов., прям., перен. распу́тывать; см. разблы́таць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разблы́тваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да разблытаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разблы́таць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

1. Раздзяліць, разматаць (зблытанае).

Р. валасы.

2. перан. Зрабіць ясным, зразумелым што-н., дабрацца да сутнасці чаго-н.

Р. складанае пытанне.

|| незак. разблы́тваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разблы́тванне ср. распу́тывание; см. разблы́тваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разблы́тванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. разблытваць — разблытаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разблы́твацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да разблытацца.

2. Зал. да разблытваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расхлёбваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да расхлябаць.

•••

Расхлёбваць кашу — разблытваць якую‑н. складаную, заблытаную справу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разблы́твацца несов., возвр., страд. распу́тываться; см. разблы́тацца, разблы́тваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расплу́тваць

‘разблытваць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)