разби́ть сов., в разн. знач. разбі́ць, мног. паразбіва́ць; (о параличе — ещё) спаралізава́ць; (о деньгах — ещё) прост. размяні́ць; (расстроить — ещё) разг. разла́дзіць;

разби́ть стекло́ разбі́ць шкло;

разби́ть врага́ разбі́ць во́рага;

разби́ть наде́жды разбі́ць надзе́і;

разби́ть сад разбі́ць сад;

разби́ть ла́герь разбі́ць ла́гер;

его́ разби́л парали́ч яго́ разбі́ў паралі́ч, безл. яго́ спаралізава́ла;

разби́ть се́рдце разбі́ць сэ́рца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раз’е́здзіць сов., разг. разъе́здить; разби́ть;

р. даро́гу — разъе́здить (разби́ть) доро́гу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разбі́ць сов.

1. (разломать, раздробить) разби́ть;

2. (колкой разъединить на части) расколо́ть; расщепи́ть;

р. пла́шку дроў — расколо́ть (расщепи́ть) поле́но;

3. (повредить ударом какую-л. часть тела) разби́ть; пора́нить;

р. носразби́ть нос;

4. (победить, нанести поражение) разби́ть, сокруши́ть;

5. (сад, парк и т.п.) разби́ть, расплани́ровать;

6. (разделить на группы) разби́ть;

7. (дорогу) разби́ть, разъе́здить;

8. (сено и т.п.) развороши́ть;

9. (навоз) разброса́ть;

10. разг. (обувь) разби́ть, износи́ть;

11. (привести в негодность) разби́ть;

р. машы́нуразби́ть маши́ну;

12. (о параличе и т.п.) разби́ть;

13. разг. (крупную купюру) разби́ть; разменя́ть;

14. перен. (расстроить, разрушить) разби́ть;

р. сяме́йнае жыццёразби́ть семе́йную жизнь;

15. (доказать несостоятельность) разби́ть, опрове́ргнуть;

р. ушчэ́нт: — а) разби́ть вдре́безги; б) разби́ть на́голову;

р. сэ́рцаразби́ть се́рдце;

заста́ў ду́рня бо́гу малі́цца, дык ён і лоб разаб’е́посл. заста́вь дурака́ бо́гу моли́ться — он и лоб расшибёт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

на́голову / разби́ть на́голову разбі́ць нашчэ́нт, ушчэ́нт.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

размалаці́ць сов., разг. расколоти́ть, разби́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

растру́шчыць сов., разг. разби́ть, раздроби́ть; размозжи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паразбіва́ць сов. (о многом)

1. (разломать, раздробить) разби́ть, расколоти́ть;

2. (колкой разъединить на части) расколо́ть, расщепи́ть;

3. (повредить) разби́ть, пора́нить;

4. (сад, парк и т.п.) разби́ть, распланирова́ть;

5. (дорогу) разби́ть, разъе́здить;

6. (сено и т.п.) развороши́ть;

7. (навоз) разброса́ть;

8. (обувь) разби́ть, разноси́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ушчэ́нт нареч. соверше́нно; вчисту́ю; вдре́безги; до основа́ния; дотла́; в пух (и прах);

разбі́ць у. — а) разби́ть вдре́безги; б) разби́ть на́голову, разби́ть в пух и прах

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

парастру́шчваць сов. (о многом) разби́ть, раздроби́ть, размозжи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

патру́шчыць сов., разг. (всё, многое) разби́ть, раздроби́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)