разбе́жка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
разбе́жка |
разбе́жкі |
| Р. |
разбе́жкі |
разбе́жак |
| Д. |
разбе́жцы |
разбе́жкам |
| В. |
разбе́жку |
разбе́жкі |
| Т. |
разбе́жкай
разбе́жкаю |
разбе́жкамі |
| М. |
разбе́жцы |
разбе́жках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
разбе́жка, -і, ДМ -жцы, мн. -і, -жак, ж. (разм.).
1. гл. разбегчыся.
2. Размінка бегам перад спартыўнымі выступленнямі.
3. Разыходжанне, несупадзенне ў чым-н.; супярэчнасць.
Р. ў два міліметры.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
разбе́жка ж., разг. разбе́жка, -кі ж., разго́н, -ну м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
разбе́жка ж., разг.
1. спорт. разбе́жка;
2. расхожде́ние ср.;
р. ў ацэ́нцы чаго́-не́будзь — расхожде́ние в оце́нке чего́-л.;
3. просве́т м., зазо́р м.;
з ~кай у адзі́н міліме́тр — с просве́том (зазо́ром) в оди́н миллиме́тр
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
разбе́жка, ‑і, ДМ ‑жцы, ж.
1. Дзеянне паводле дзеясл. разбягацца — разбегчыся (у 7 знач.).
2. Р мн. ‑жак. Размінка бегам перад спартыўнымі выступленнямі.
3. Р мн. ‑жак. Разыходжанне, несупадзенне ў чым‑н.; супярэчнасць. Разбежка ў адзін міліметр. □ Тэхнічная памяць і спрактыкаванасць дапамаглі [Пракапенку] намнога скараціць разбежку паміж машынным і дапаможным часам. Кулакоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разбе́гчыся, -бягу́ся, -бяжы́шся, -бяжы́цца; -бяжы́мся, -бежыце́ся, -бягу́цца; -бе́гся, -бе́глася; -бяжы́ся; зак.
1.(1 і 2 ас. не ўжыв.). Пра многіх: бягом накіравацца ў розныя бакі.
Дзеці з шумам разбегліся.
2. Прабегчы некаторую адлегласць, каб падрыхтавацца да скачка, пад’ёму і пад.
Разбегся і скочыў.
Перад скачком трэба добра р.
3. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан. Пра думкі: страціць здольнасць сканцэнтравацца на чым-н.
◊
Вочы разбегліся ў каго (разм.) — не ведае, што выбраць, на чым спыніцца.
|| незак. разбяга́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.
|| наз. разбе́г, -у, м. і разбе́жка, -і, ДМ -жцы, ж. (да 2 знач.).
Разбег самалёта (даўжыня прабегу па зямлі да моманту ўзлёту). Разбежка перад скачком.
◊
З разбегу —
а) набраўшы скорасць, разбегшыся;
б) не змогшы спыніцца пасля бегу.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
разбе́жнасць, -і, мн. -і, -ей, ж.
Тое, што і разбежка.
Можна было заўважыць разбежнасці з планам.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
разбе́жнасць, ‑і, ж.
Тое, што і разбежка. У глыбінях свае свядомасці .. [Пракоп] адчуваў, што калі б у калгасе ён знайшоў непарадкі, разбежнасці з гаспадарскімі запатрабаваннямі, то яму было б лягчэй на сэрцы. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разго́н, -ну м., в разн. знач. разго́н; (при беге — ещё) разбе́г, разбе́жка ж.;
р. дэманстра́нтаў палі́цыяй — разго́н демонстра́нтов поли́цией;
скачо́к з ~ну — прыжо́к с разго́на (с разбе́га);
◊ з ~ну — с разго́на
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)