радо́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
радо́ўка |
радо́ўкі |
| Р. |
радо́ўкі |
радо́вак |
| Д. |
радо́ўцы |
радо́ўкам |
| В. |
радо́ўку |
радо́ўкі |
| Т. |
радо́ўкай
радо́ўкаю |
радо́ўкамі |
| М. |
радо́ўцы |
радо́ўках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
радо́ўка¹, -і, ДМ -до́ўцы, мн. -і, -до́вак, ж.
Агульная назва некалькіх відаў шапкавых грыбоў сямейства радоўкавых.
Шэрая р.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
радо́ўка², -і, ДМ -до́ўцы, мн. -і, -до́вак, ж. (разм.).
Чыя-н. чарга рабіць што-н.
Настала р. пасвіць кароў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
радо́ўка I ж., бот. (название гриба) рядо́вка
радо́ўка II ж., разг. черёд м., о́чередь
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
радо́ўка, ‑і, ДМ ‑доўцы; Р мн. ‑довак; ж.
1. Разм. Чыя‑н. чарга рабіць што‑н. Тую ноч была радоўка пільнаваць хворую прафесару. Гарэцкі. Дома нікога не было. Двое сыноў і маці пасвілі ў полі вясковы статак — адбывалі радоўку. М. Ткачоў.
2. Агульная назва некалькіх відаў шапкавых грыбоў сямейства радоўкавых.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Радо́ўка 1 ’від грыбоў’ (ТСБМ; астрав., смарг., мядз., бярэз., Сл. ПЗБ; ЖНС, Бяльк.). Назва ўтворана ад слова рад 1 (гл.), таму што гэтыя грыбы растуць радамі (Сярж., Грыбы). Параўн. мяжо́ўка ’цімафееўка’ — расліна, якая расце па межах дарог (гл.) і пад.
Радо́ўка 2, рато́ўка, радо́ўга ’чарга’ (ТСБМ, Гарэц., Яруш.; брасл., чэрв., бярэз., докш., навагр., лід., дзятл., Сл. ПЗБ; Сцяшк., Ян., Юрч.), ’чарга пасвіць кароў, авечак і да т. п.’ (Ян., Касп.), ’чарговае ўтрыманне нанятага пастуха’ (чэрв., лаг., брасл., Сл. ПЗБ; Сцяшк.). Ад рад 1 (гл.); параўн. балг. реди́ца ’рад, шэраг’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
радо́ўкавыя, -ых.
Сямейства шапкавых грыбоў, да якіх адносяцца радоўка шэрая, радоўка фіялетавая, сівуха, падзялёнка і інш.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
радо́ўкавыя, ‑ых.
Сямейства шапкавых грыбоў, да якога адносяцца радоўка шэрая, радоўка фіялетавая, сівуха, падзялёнка і інш.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ря́довка бот. радо́ўка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Рага́цік ’радоўка шэрая’ (узд., Нар. словатв.). Ад рог 1 (гл.), паколькі грыб мае няроўную (“рагатую”) шапачку.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)