радко́м, прысл. (разм.).

У адзін рад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

радко́м

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
радко́м - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

радко́м нареч. рядко́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

радко́м, прысл.

Разм. У адзін рад. А як ужо пачне змяркацца І зоркі ў небе замігаюць, Пужаць іх страхі пачынаюць. Тады браты радком садзяцца, Плячо ў плячо, але прызнацца, Што страшна ім, ніхто не хоча. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надрадко́вы, -ая, -ае.

Які знаходзіцца, змешчаны над радком.

Н. знак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

радо́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. радо́к радкі́
Р. радка́ радко́ў
Д. радку́ радка́м
В. радо́к радкі́
Т. радко́м радка́мі
М. радку́ радка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ладко́м, прысл.

Разм. Тое, што і ладам. Сядзем радком, пагаворым ладком.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надрадко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца, змешчаны над радком. Надрадковыя знакі. Надрадковы запіс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ладко́м: ся́дзем радко́м, пагаво́рым л. погов. ся́дем рядко́м, поговори́м ладко́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надпі́ска, ‑і, ДМ ‑пісцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. надпісаць.

2. Тое, што змешчана зверху чаго‑н. напісанага. Надпіска над радком. Зрабіць надпіску.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)