рагачо́ўскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
рагачо́ўскі |
рагачо́ўская |
рагачо́ўскае |
рагачо́ўскія |
| Р. |
рагачо́ўскага |
рагачо́ўскай
рагачо́ўскае |
рагачо́ўскага |
рагачо́ўскіх |
| Д. |
рагачо́ўскаму |
рагачо́ўскай |
рагачо́ўскаму |
рагачо́ўскім |
| В. |
рагачо́ўскі (неадуш.)
рагачо́ўскага (адуш.) |
рагачо́ўскую |
рагачо́ўскае |
рагачо́ўскія (неадуш.)
рагачо́ўскіх (адуш.) |
| Т. |
рагачо́ўскім |
рагачо́ўскай
рагачо́ўскаю |
рагачо́ўскім |
рагачо́ўскімі |
| М. |
рагачо́ўскім |
рагачо́ўскай |
рагачо́ўскім |
рагачо́ўскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Све́ржань ‘цвёрды ўчастак абалоні ракі’, сцвержань (ствержень) ‘тс’ (Жучк.), Све́ржань (назва вёсак у Стаўбцоўскім, Рагачоўскім, Ганцавіцкім раёнах). Ад *сцвярдзець (параўн. рус. дыял. ствердеть, укр. стверді́ти ‘зацвярдзець’) з суф. ‑ень (адносна суф. гл. Сцяцко, Афікс. наз., 38 і наст.) або кантамінацыя цвёрды і стрыжань (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)