рабо́чы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
рабо́чы |
рабо́чая |
рабо́чае |
рабо́чыя |
| Р. |
рабо́чага |
рабо́чай рабо́чае |
рабо́чага |
рабо́чых |
| Д. |
рабо́чаму |
рабо́чай |
рабо́чаму |
рабо́чым |
| В. |
рабо́чы (неадуш.) рабо́чага (адуш.) |
рабо́чую |
рабо́чае |
рабо́чыя (неадуш.) рабо́чых (адуш.) |
| Т. |
рабо́чым |
рабо́чай рабо́чаю |
рабо́чым |
рабо́чымі |
| М. |
рабо́чым |
рабо́чай |
рабо́чым |
рабо́чых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
беспрацо́ўны, -ая, -ае.
Які не мае работы; пазбаўлены магчымасці атрымліваць пастаянны заробак.
Беспрацоўныя рабочыя.
Дапамога беспрацоўным (наз.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
рабо́чы², -ая, -ае.
1. Які мае адносіны да рабочага¹, рабочых, уласцівы ім.
Р. клас.
Р. рух.
Па-рабочаму (прысл.).
2. Які непасрэдна выконвае работу, пэўнае дзеянне.
Рабочыя часткі машыны.
Рабочыя пчолы.
3. Які жыве са сваёй працы; працоўны.
Р. чалавек.
4. Які служыць, прызначаны для работы, выкарыстоўваецца ў рабоце.
Р. інструмент.
Рабочае адзенне.
Р. стол.
5. Устаноўлены для работы, заняты работай (пра час).
Р. дзень.
Р. сезон.
○
Рабочая сіла — сукупнасць фізічных і духоўных магчымасцей чалавека, якія выкарыстоўваюцца ім у працэсе вытворчасці.
Рабочыя рукі — рабочыя, рабочая сіла.
Не хапае рабочых рук.
◊
У рабочым парадку (зрабіць, вырашыць што-н.) — у працэсе работы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
рабо́чая
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
| ж. |
- |
| Н. |
рабо́чая |
рабо́чыя |
| Р. |
рабо́чай |
рабо́чых |
| Д. |
рабо́чай |
рабо́чым |
| В. |
рабо́чую |
рабо́чых |
| Т. |
рабо́чай рабо́чаю |
рабо́чымі |
| М. |
рабо́чай |
рабо́чых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
рабо́чы
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
| м. |
- |
| Н. |
рабо́чы |
рабо́чыя |
| Р. |
рабо́чага |
рабо́чых |
| Д. |
рабо́чаму |
рабо́чым |
| В. |
рабо́чага |
рабо́чых |
| Т. |
рабо́чым |
рабо́чымі |
| М. |
рабо́чым |
рабо́чых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сезо́нны, -ая, -ае.
Які мае адносіны да пэўнага сезона.
Сезонныя рабочыя.
Сезоннае адзенне.
|| наз. сезо́ннасць, -і, ж. (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
рудніко́вы руднико́вый;
~выя рабо́чыя — руднико́вые рабо́чие
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прииско́вый пры́іскавы;
прииско́вые рабо́чие пры́іскавыя рабо́чыя.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мастеровщи́на ж., собир., уст., прост. фабры́чныя рабо́чыя;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падсо́бны подсо́бный;
~ныя рабо́чыя — подсо́бные рабо́чие;
~ная гаспада́рка — подсо́бное хозя́йство
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)