рабо́тніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
рабо́тніца |
рабо́тніцы |
| Р. |
рабо́тніцы |
рабо́тніц |
| Д. |
рабо́тніцы |
рабо́тніцам |
| В. |
рабо́тніцу |
рабо́тніц |
| Т. |
рабо́тніцай рабо́тніцаю |
рабо́тніцамі |
| М. |
рабо́тніцы |
рабо́тніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
рабо́тніца ж. рабо́тница;
перадава́я р. — передова́я рабо́тница;
ха́тняя р. — дома́шняя рабо́тница
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
рабо́тніца, ‑ы, ж.
1. Жан. да работнік (у 1, 3 знач.).
2. Жанчына-рабочы.
•••
Хатняя работніца — жанчына, якая абслугоўвае па найму гаспадарку сям’і.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рабо́тнік, -а, мн. -і, -аў, м.
1. Той, хто працуе; працаўнік.
Ён — добры р.
Адказны р.
2. Чалавек, які працуе дзе-н., прафесійна займаецца якой-н. дзейнасцю.
Работнікі друку.
Р. музея.
3. Той, хто абслугоўвае каго-н. сваёй працай.
Наняць работніка.
|| ж. рабо́тніца, -ы, мн. -ы, -ніц.
|| прым. рабо́тніцкі, -ая, -ае (да 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
произво́дственница рабо́тніца вытво́рчасці;
ста́рая произво́дственница стара́я рабо́тніца вытво́рчасці.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
обще́ственница грама́дская рабо́тніца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ка́чачніца, -ы, мн. -ы, -ніц, ж.
Работніца, якая даглядае качак на птушкаферме.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пра́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.
Работніца, якая займаецца мыццём бялізны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
на́ймічка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.
Наёмная работніца, служанка; парабчанка.
Панская н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
тэхні́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж. (разм.).
1. Работніца, якая прыбірае памяшканне; прыбіральшчыца.
2. Машына тэхнічнай дапамогі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)