пі́шучы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пі́шучы пі́шучая пі́шучае пі́шучыя
Р. пі́шучага пі́шучай
пі́шучае		 пі́шучага пі́шучых
Д. пі́шучаму пі́шучай пі́шучаму пі́шучым
В. пі́шучы (неадуш.)
пі́шучага (адуш.)		 пі́шучую пі́шучае пі́шучыя (неадуш.)
пі́шучых (адуш.)
Т. пі́шучым пі́шучай
пі́шучаю		 пі́шучым пі́шучымі
М. пі́шучым пі́шучай пі́шучым пі́шучых

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пі́шучы

дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пі́шучы пі́шучая пі́шучае пі́шучыя
Р. пі́шучага пі́шучай
пі́шучае		 пі́шучага пі́шучых
Д. пі́шучаму пі́шучай пі́шучаму пі́шучым
В. пі́шучы (неадуш.)
пі́шучага (адуш.)		 пі́шучую пі́шучае пі́шучыя (неадуш.)
пі́шучых (адуш.)
Т. пі́шучым пі́шучай
пі́шучаю		 пі́шучым пі́шучымі
М. пі́шучым пі́шучай пі́шучым пі́шучых

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пі́шучы прил. пи́шущий;

~чая машы́нка — пи́шущая маши́нка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пі́шучы,

1. ‑ая, ‑ае. Дзеепрым. незал. цяпер. ад пісаць.

2. ‑ая, ‑ае; у знач. прым. Які служыць для пісання. Пішучая прылада.

3. Дзеепрысл. незак. ад пісаць.

•••

Пішучая машынка гл. машынка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лічы́льна-пі́шучы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лічы́льна-пі́шучы лічы́льна-пі́шучая лічы́льна-пі́шучае лічы́льна-пі́шучыя
Р. лічы́льна-пі́шучага лічы́льна-пі́шучай
лічы́льна-пі́шучае		 лічы́льна-пі́шучага лічы́льна-пі́шучых
Д. лічы́льна-пі́шучаму лічы́льна-пі́шучай лічы́льна-пі́шучаму лічы́льна-пі́шучым
В. лічы́льна-пі́шучы (неадуш.) лічы́льна-пі́шучую лічы́льна-пі́шучае лічы́льна-пі́шучыя (неадуш.)
Т. лічы́льна-пі́шучым лічы́льна-пі́шучай
лічы́льна-пі́шучаю		 лічы́льна-пі́шучым лічы́льна-пі́шучымі
М. лічы́льна-пі́шучым лічы́льна-пі́шучай лічы́льна-пі́шучым лічы́льна-пі́шучых

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лічы́льна-пі́шучы счётно-пи́шущий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

счётно-пи́шущий прил. лічы́льна-пі́шучы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мыля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.

Абл. Рабіць памылкі, памыляцца. Дзеці мардаваліся, мыляліся, некаторыя плакалі, пішучы гэтае слова. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

піса́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пішу́ пі́шам
2-я ас. пі́шаш пі́шаце
3-я ас. пі́ша пі́шуць
Прошлы час
м. піса́ў піса́лі
ж. піса́ла
н. піса́ла
Загадны лад
2-я ас. пішы́ пішы́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час пі́шучы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дапіса́цца, ‑пішуся, ‑пішашся, ‑пішацца; зак.

Разм.

1. Займаючыся пісаннем, многа пішучы, дайсці да якіх‑н. непрыемных вынікаў, да якой‑н. крайнасці. Дапісацца да галавакружэння.

2. Неаднаразова пішучы куды‑н., дамагчыся адказу. Нарэшце старшыня сельсавета дапісаўся некуды, у вёску прыехала камісія і забралі спярша сляпую Вульку ў дом інвалідаў, пасля Васіля ў дзіцячы дом. Чыгрынаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)