пісьме́ннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пісьме́ннік пісьме́ннікі
Р. пісьме́нніка пісьме́ннікаў
Д. пісьме́нніку пісьме́ннікам
В. пісьме́нніка пісьме́ннікаў
Т. пісьме́ннікам пісьме́ннікамі
М. пісьме́нніку пісьме́нніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пісьме́ннік-рама́нтык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пісьме́ннік-рама́нтык пісьменнікі-рамантыкі
Р. пісьменніка-рамантыка пісьменнікаў-рамантыкаў
Д. пісьменніку-рамантыку пісьменнікам-рамантыкам
В. пісьменніка-рамантыка пісьменнікаў-рамантыкаў
Т. пісьменнікам-рамантыкам пісьменнікамі-рамантыкамі
М. пісьменніку-рамантыку пісьменніках-рамантыках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пакланя́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца; незак., каму-чаму (высок.).

Адносіцца да каго-, чаго-н. з глыбокай пашанай, павагай.

П. таленту пісьменніка.

|| наз. паклане́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пасмяро́тны, -ая, -ае.

Які ажыццёўлены або ўзнік пасля смерці (пра што-н., што адносіцца да дзейнасці нябожчыка).

Пасмяротнае выданне твораў пісьменніка.

Узнагароджаны пасмяротна (прысл.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пісьме́нніцтва, ‑а, н.

Разм. Дзейнасць, занятак пісьменніка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палі́тра, -ы, ж.

1. Дошчачка, на якой мастак змешвае фарбы.

2. перан. Падбор фарбаў у карціне, колеравая гама.

3. перан. Сукупнасць выяўленчых сродкаў мастака.

Багатая п. пісьменніка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

інтэрв’юі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; зак. і незак., каго (кніжн.).

Узяць (браць) у каго-н. інтэрв’ю.

І. пісьменніка.

|| зак. таксама праінтэрв’юі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абло́маўшчына, -ы, ж.

Агульнае слова для абазначэння грамадскага і асобаснага застою, руціны, апатыі, бязволля, ляноты, бяздзейнасці (ад імя І.

Абломава, героя аднайменнага рамана рускага пісьменніка І. А. Ганчарова).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

акрэ́сліцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ліцца; зак.

1. Стаць бачным, выдзеліцца.

У тумане акрэсліўся будынак.

2. Набыць ясны, выразны характар.

Выразна акрэсліліся погляды пісьменніка.

|| незак. акрэ́слівацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уто́пія, -і, ж.

Нешта фантастычнае, нязбытнае, неажыццявімая мара [паводле назвы рамана англійскага пісьменніка 16 ст. Т.

Мора, які апісаў уяўны ідэальны грамадскі лад будучыні].

|| прым. утапі́чны, -ая, -ае.

У. сацыялізм.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)