пісьме́ннік, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек, які займаецца літаратурнай працай, піша мастацкія літаратурныя творы.

|| ж. пісьме́нніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. пісьме́нніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пісьме́ннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пісьме́ннік пісьме́ннікі
Р. пісьме́нніка пісьме́ннікаў
Д. пісьме́нніку пісьме́ннікам
В. пісьме́нніка пісьме́ннікаў
Т. пісьме́ннікам пісьме́ннікамі
М. пісьме́нніку пісьме́нніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пісьме́ннік м. писа́тель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пісьме́ннік, ‑а, м.

Той, хто піша літаратурныя творы; той, для каго літаратурная дзейнасць з’яўляецца прафесіяй. Максім Адамавіч Багдановіч належыць да ліку выдатнейшых беларускіх пісьменнікаў — класікаў пачатку 20 стагоддзя. «Беларусь».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Пісьменнік ’той, хто піша літаратурныя творы’ (ТСБМ, Гарэц.), ’граматны’ (Касп.) < пісьме́нны ’які ўмее чытаць і пісаць, граматны’ (ТСБМ, Мядзв., Гарэц., Варл.) і суф. ‑нік са значэннем носьбітаў адпаведнай прыметы. Параўн. ст.-рус. письменникъ ’граматы чалавек’ (1686).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пісьменнік, літаратар, аўтар, мастак слова, майстар слова

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

пісьме́ннік-рама́нтык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пісьме́ннік-рама́нтык пісьменнікі-рамантыкі
Р. пісьменніка-рамантыка пісьменнікаў-рамантыкаў
Д. пісьменніку-рамантыку пісьменнікам-рамантыкам
В. пісьменніка-рамантыка пісьменнікаў-рамантыкаў
Т. пісьменнікам-рамантыкам пісьменнікамі-рамантыкамі
М. пісьменніку-рамантыку пісьменніках-рамантыках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

праза́ік, -а, мн. -і, -аў м.

Пісьменнік, які піша прозу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

драмату́рг, -а, мн. -і, -аў, м.

Пісьменнік, які піша драматычныя творы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

літара́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які прафесійна займаецца літаратурнай працай; пісьменнік.

|| прым. літара́тарскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)