пісцо́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пісцо́вы |
пісцо́вая |
пісцо́вае |
пісцо́выя |
| Р. |
пісцо́вага |
пісцо́вай
пісцо́вае |
пісцо́вага |
пісцо́вых |
| Д. |
пісцо́ваму |
пісцо́вай |
пісцо́ваму |
пісцо́вым |
| В. |
пісцо́вы (неадуш.)
пісцо́вага (адуш.) |
пісцо́вую |
пісцо́вае |
пісцо́выя (неадуш.)
пісцо́вых (адуш.) |
| Т. |
пісцо́вым |
пісцо́вай
пісцо́ваю |
пісцо́вым |
пісцо́вымі |
| М. |
пісцо́вым |
пісцо́вай |
пісцо́вым |
пісцо́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
писцо́вый / писцо́вые кни́ги ист. пісцо́выя кні́гі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пісцо́вы, ‑ая, ‑ае.
Гіст. У якім былі перапісаны розныя аб’екты для абкладання падаткамі [пра помнікі дзелавой пісьменнасці 15–17 стст.]. Пісцовыя кнігі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)