піраксе́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. піраксе́н
Р. піраксе́ну
Д. піраксе́ну
В. піраксе́н
Т. піраксе́нам
М. піраксе́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

піраксе́н, -ну м., мин. пироксе́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пироксе́н мин. піраксе́н, -ну м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)