пілатава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; незак., што.

Кіраваць лятальным апаратам.

П. самалёт.

|| наз. пілатава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пілатава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пілату́ю пілату́ем
2-я ас. пілату́еш пілату́еце
3-я ас. пілату́е пілату́юць
Прошлы час
м. пілатава́ў пілатава́лі
ж. пілатава́ла
н. пілатава́ла
Загадны лад
2-я ас. пілату́й пілату́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час пілату́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пілатава́ць несов., ав. пилоти́ровать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пілатава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; незак., што.

Кіраваць у час палёту самалётам, або іншым лятальным апаратам. Пілатаваў .. [самалёт] Герой Савецкага Саюза капітан Груздзеў. «Звязда».

[Ад фр. piloter.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пилоти́ровать несов. пілатава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пілатава́цца, ‑туецца; незак.

Зал. да пілатаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пілатава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пілатаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пілатава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад пілатаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)