пілатава́ць ав., касм. stéuern vt, pilotíeren vt, lénken vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

flíegen

*

1.

vi (s)

1) лётаць, лята́ць

in die Luft ~ — узарва́цца, вы́бухнуць

2) імклі́ва мча́цца, ляце́ць

vom Platz ~ — уско́чыць з ме́сца

j-m in die Árme ~ — кі́нуцца каму́-н. у абды́мкі

2.

vt ве́сці (самалёт), пілатаваць

der Flíeger fliegt díese Maschíne zum érsten Mal — лётчык пілату́е гэ́ты самалёт у пе́ршы раз

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

самалёт м. Flúgzeug n -(e)s, -e;

вае́нны самалёт Militärflugzeug n;

пасажы́рскі самалёт Passagierflugzeug [-´ʒi:r-] n, Verkéhrsflugzeug n;

беспіло́тны самалёт únbemanntes Flúgzeug;

звышгукавы́ самалёт Überschallflugzeug n;

самалёт-знішча́льнік Jágdflugzeug n;

самалёт-но́сьбіт Trägerflugzeug n;

самалёт-перахо́пнік Ábfangflugzeug n;

рэ́йсавы самалёт Líni¦enmaschine f -, -n;

аднаме́сны самалёт éinsitziges Flúgzeug, Éinsitzer m -s, -;

шматме́сны самалёт méhrsitziges Flúgzeug, Méhrsitzer m;

рэакты́ўны самалёт Düsenflugzeug n, Stráhlflugzeug n;

пілатава́ць самалёт ein Flúgzeug führen, éine Maschine [ein Flúgzeug] flíegen*;

вайск. збіць самалёт ein Flugzeug ábschießen* [zum Ábsturz bringen*]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)