пі́кала нескл., ср., муз. пи́кколо

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пі́кала, нескл., н.

Назва самага маленькага і самага высокага па гучанню музычнага інструмента пэўнага віду (флейта, домра і г. д.).

[Ад іт. piccolo — малы, маленькі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Пі́кала (ткача) ’расліна званец, Rhinantus L/ (ТС). Да пікаць: (гл.), параўн. ілюстрацыю: пікала талочыць. Малаверагодная сувязь з рус. пісулька ’пустазелле’ (Тапароў выводзіць з літ. piknie ’чуляўнік/ гл. Балтийские яз., 45).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пи́кколо муз.

1. сущ. пі́кала нескл., ср.;

2. прил. пі́кала нескл.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)