пясо́чыць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пясо́чу пясо́чым
2-я ас. пясо́чыш пясо́чыце
3-я ас. пясо́чыць пясо́чаць
Прошлы час
м. пясо́чыў пясо́чылі
ж. пясо́чыла
н. пясо́чыла
Загадны лад
2-я ас. пясо́ч пясо́чце
Дзеепрыслоўе
цяп. час пясо́чачы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пясо́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; незак., каго-што.

Разм. Рэзка крытыкаваць, прабіраць, сварыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)