пясо́чыць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пясо́чу |
пясо́чым |
| 2-я ас. |
пясо́чыш |
пясо́чыце |
| 3-я ас. |
пясо́чыць |
пясо́чаць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
пясо́чыў |
пясо́чылі |
| ж. |
пясо́чыла |
| н. |
пясо́чыла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
пясо́ч |
пясо́чце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
пясо́чачы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пясо́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; незак., каго-што.
Разм. Рэзка крытыкаваць, прабіраць, сварыцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пясо́чыць разм. j-m den Kopf wáschen* [zuréchtsetzen]
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)