Verbum

пясчы́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Крупінка пяску.

суглі́нак, -нку, м.

Гліністая глеба са значнай колькасцю пяску.

|| прым. суглі́ністы, -ая, -ае.

на́мець, -і, ж.

Тое, што намецена ветрам (гурбы снегу, пяску і пад.).

Снежная н.

шлакабето́н, -у, м.

Бетон з сумесі цэменту, пяску і шлаку.

|| прым. шлакабето́нны, -ая, -ае.

пясча́нік, -у, мн. -і, -аў, м.

Асадкавая горная парода са спрасаванага пяску.

|| прым. пясча́нікавы, -ая, -ае.

пясча́ны, -ая, -ае.

Які складаецца з пяску, нясе пясок, пакрыты пяском.

Пясчаная выспа.

Пясчаная глеба.

Пясчаная бура.

грэ́бціся, грабу́ся, грабе́шся, грабе́цца; грабёмся, грабяце́ся, грабу́цца; гро́бся, грэ́блася; грабі́ся; незак.

Капацца, разграбаць што-н. пальцамі, лапамі.

Г. ў пяску.

пескаструме́нны, -ая, -ае (спец.).

Які мае адносіны да апрацоўкі пры дапамозе пяску, які б’е пад моцным напорам паветранага струменя.

П. апарат.

Пескаструменная апрацоўка.

экскава́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Землярыйная машына для вымання, перамяшчэння і пагрузкі на транспарт зямлі, пяску, камення і пад.

|| прым. экскава́тарны, -ая, -ае.