пылавы́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пылавы́ |
пылава́я |
пылаво́е |
пылавы́я |
| Р. |
пылаво́га |
пылаво́й пылаво́е |
пылаво́га |
пылавы́х |
| Д. |
пылаво́му |
пылаво́й |
пылаво́му |
пылавы́м |
| В. |
пылавы́ (неадуш.) пылаво́га (адуш.) |
пылаву́ю |
пылаво́е |
пылавы́я (неадуш.) пылавы́х (адуш.) |
| Т. |
пылавы́м |
пылаво́й пылаво́ю |
пылавы́м |
пылавы́мі |
| М. |
пылавы́м |
пылаво́й |
пылавы́м |
пылавы́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
га́за-пылавы́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
га́за-пылавы́ |
га́за-пылава́я |
га́за-пылаво́е |
га́за-пылавы́я |
| Р. |
га́за-пылаво́га |
га́за-пылаво́й га́за-пылаво́е |
га́за-пылаво́га |
га́за-пылавы́х |
| Д. |
га́за-пылаво́му |
га́за-пылаво́й |
га́за-пылаво́му |
га́за-пылавы́м |
| В. |
га́за-пылавы́ (неадуш.) |
га́за-пылаву́ю |
га́за-пылаво́е |
га́за-пылавы́я (неадуш.) |
| Т. |
га́за-пылавы́м |
га́за-пылаво́й га́за-пылаво́ю |
га́за-пылавы́м |
га́за-пылавы́мі |
| М. |
га́за-пылавы́м |
га́за-пылаво́й |
га́за-пылавы́м |
га́за-пылавы́х |
Крыніцы:
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
га́зава-пылавы́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
га́зава-пылавы́ |
га́зава-пылава́я |
га́зава-пылаво́е |
га́зава-пылавы́я |
| Р. |
га́зава-пылаво́га |
га́зава-пылаво́й га́зава-пылаво́е |
га́зава-пылаво́га |
га́зава-пылавы́х |
| Д. |
га́зава-пылаво́му |
га́зава-пылаво́й |
га́зава-пылаво́му |
га́зава-пылавы́м |
| В. |
га́зава-пылавы́ (неадуш.) га́зава-пылаво́га (адуш.) |
га́зава-пылаву́ю |
га́зава-пылаво́е |
га́зава-пылавы́я (неадуш.) га́зава-пылавы́х (адуш.) |
| Т. |
га́зава-пылавы́м |
га́зава-пылаво́й га́зава-пылаво́ю |
га́зава-пылавы́м |
га́зава-пылавы́мі |
| М. |
га́зава-пылавы́м |
га́зава-пылаво́й |
га́зава-пылавы́м |
га́зава-пылавы́х |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пылавы́, ‑ая, ‑ое.
Які мае адносіны да пылу (у 1 знач.). Пылавое воблака. Пылавыя часцінкі. Пылавая інфекцыя.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пыл, -у, м.
1. Найдрабнейшыя сухія часцінкі, якія лятаюць у паветры або аселі на паверхню чаго-н.
Сціраць п. з мэблі.
Дарожны п.
Аж п. курыць.
П. у вочы пускаць (перан.: хвалячыся, абманваць; разм.).
2. Тое, што і пылок (у 2 знач.).
|| памянш. пыло́к, -лку́, м. (да 1 знач.).
|| павел. пылі́шча, -а, н. (да 1 знач.; разм.).
|| прым. пы́льны, -ая, -ае (да 1 знач.) і пылавы́, -а́я, -о́е (да 1 знач.).
Пыльнае паветра.
Пылавыя буры (буры, якія ўзнімаюць пыл, пясок, слаі ўрадлівай глебы і пераносяць іх за тысячы кіламетраў).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)