Verbum

дзятва́¹, -ы́, ж., зб. (спец.).

Лічынкі пчол, а таксама маладыя пчолы.

куслі́вы, -ая, -ае (разм.).

Які мае здольнасць кусацца, джаліць.

Куслівыя пчолы.

К. сабака.

вуза́, -ы́, ж.

Клейкае рэчыва, якое выпрацоўваюць пчолы з гаючых смалістых выдзяленняў пупышак дрэў (бярозы, таполі, асіны); пропаліс.

адраі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -і́цца; зак. (спец.).

Утварыць новы рой, аддзяліўшыся ад старога (пра пчол).

Пчолы адраіліся.

медано́сны, -ая, -ае.

1. Багаты нектарам.

Меданосныя кветкі.

2. Які ператварае нектар у мёд.

Меданосныя пчолы.

|| наз. медано́снасць, -і, ж.

пакуса́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

1. Укусіць у многіх месцах ці некалькі разоў.

2. Скусаць.

Хлопчыка пакусалі пчолы.

зу́мкаць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ае; незак. (разм.).

Утвараць аднастайныя звінючыя гукі (пра насякомых).

Зумкаюць пчолы.

|| наз. зу́мканне, -я, н.

борць, -і, мн. -і, -ей, ж. (уст.).

Вулей у выглядзе выдзеўбанай калоды або дупло ў дрэве, дзе жывуць пчолы.

|| прым. бо́рцевы, -ая, -ае.