прыбзы́кнуць
‘наблізіцца да чаго-небудзь, бзыкаючы (пчолы прыбзыкнуць да лба)’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| - | - | |
| - | - | |
| прыбзы́кне | прыбзы́кнуць | |
| Прошлы час | ||
| прыбзы́кнуў | прыбзы́кнулі | |
| прыбзы́кнула | ||
| прыбзы́кнула | ||
| Дзеепрыслоўе | ||
| прыбзы́кнуўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)