прыбзы́кнуць

‘наблізіцца да чаго-небудзь, бзыкаючы (пчолы прыбзыкнуць да лба)’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. прыбзы́кне прыбзы́кнуць
Прошлы час
м. прыбзы́кнуў прыбзы́кнулі
ж. прыбзы́кнула
н. прыбзы́кнула
Дзеепрыслоўе
прош. час прыбзы́кнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)