Пушкары́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Пушкары́
Р. Пушкаро́ў
Д. Пушкара́м
В. Пушкары́
Т. Пушкара́мі
М. Пушкара́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пушка́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пушка́р пушкары́
Р. пушкара́ пушкаро́ў
Д. пушкару́ пушкара́м
В. пушкара́ пушкаро́ў
Т. пушкаро́м пушкара́мі
М. пушкару́ пушкара́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)