пушка́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| пушка́р | пушкары́ | |
| пушкара́ | пушкаро́ў | |
| пушкару́ | пушкара́м | |
| пушкара́ | пушкаро́ў | |
| пушкаро́м | пушкара́мі | |
| пушкару́ | пушкара́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)