пушка́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пушка́р пушкары́
Р. пушкара́ пушкаро́ў
Д. пушкару́ пушкара́м
В. пушкара́ пушкаро́ў
Т. пушкаро́м пушкара́мі
М. пушкару́ пушкара́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)