пуцяво́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пуцяво́дны пуцяво́дная пуцяво́днае пуцяво́дныя
Р. пуцяво́днага пуцяво́днай
пуцяво́днае		 пуцяво́днага пуцяво́дных
Д. пуцяво́днаму пуцяво́днай пуцяво́днаму пуцяво́дным
В. пуцяво́дны (неадуш.)
пуцяво́днага (адуш.)		 пуцяво́дную пуцяво́днае пуцяво́дныя (неадуш.)
пуцяво́дных (адуш.)
Т. пуцяво́дным пуцяво́днай
пуцяво́днаю		 пуцяво́дным пуцяво́днымі
М. пуцяво́дным пуцяво́днай пуцяво́дным пуцяво́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пуцяво́дны, -ая, -ае.

У выразах:

1) пуцяводная зорка —

а) зорка, якая ўказвае напрамак дарогі;

б) перан. пра таго, хто вызначае чый-н. жыццёвы шлях, развіццё дзейнасці (кніжн.).

Ён быў не толькі братам, а і пуцяводнай зоркай усё жыццё;

2) пуцяводная ніць (кніжн.) — тое, што дапамагае знайсці правільны шлях, рашэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пуцяво́дны путево́дный;

~ная зо́рка — путево́дная звезда́;

~ная ніць — путево́дная нить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пуцяво́дны, ‑ая, ‑ае.

Які паказвае дарогу, напрамак; які вядзе куды‑н., да чаго‑н. Ён відаць адусюль — пуцяводны маяк, — З новых плошчаў і вуліц, з-за Свіслачы зоркай, Дзе шуміць галасамі і музыкай парк,.. Быццам мора пасля праляцеўшага шторму. Танк.

•••

Пуцяводная зорка гл. зорка.

Пуцяводная ніць гл. ніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

путеводи́тельный книжн., уст. пуцяво́дны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

путево́дный пуцяво́дны;

◊

путево́дная звезда́ пуцяво́дная зо́рка;

путево́дная нить пуцяво́дная ні́тка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)