пухавая - Пошук - Асноўныя

Пухава́я

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

	адз.
	ж.
Н.	Пухава́я
Р.	Пухаво́й
Д.	Пухаво́й
В.	Пухаву́ю
Т.	Пухаво́й Пухаво́ю
М.	Пухаво́й

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пухавы́

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	пухавы́	пухава́я	пухаво́е	пухавы́я
Р.	пухаво́га	пухаво́й пухаво́е	пухаво́га	пухавы́х
Д.	пухаво́му	пухаво́й	пухаво́му	пухавы́м
В.	пухавы́ (неадуш.) пухаво́га (адуш.)	пухаву́ю	пухаво́е	пухавы́я (неадуш.) пухавы́х (адуш.)
Т.	пухавы́м	пухаво́й пухаво́ю	пухавы́м	пухавы́мі
М.	пухавы́м	пухаво́й	пухавы́м	пухавы́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Пяры́на ₁ ’пухавік; пухавая коўдра’ (ТСБМ, Нас., Ян.; віл. Сл. ПЗБ; Варл., міёр. Нар. словатв.; Сержп.), перы́ны ’тс’ (ТС), перына́ ’тс’ (ашм., Стан.); укр. пери́на ’тс’, рус. пери́на, польск. pierzyna, каш. ṕéřena, ṕeřna, чэш. peřina, славац. perina, серб.-харв. пе̏рина, славен. perína, балг. пери́на. Прасл. *perina, вытворнае ад *pero (гл. пяро), параўн. Фасмер, 3, 241; Махэк₂, 363; БЕР, 5, 173.

Пяры́на ₂ ’асобнае пяро; ліст цыбулі; плаўнік’ (паст. Сл. ПЗБ; Жд.; астрав. Сл. ПЗБ), перы́на, пэры́на ’тс’ (ТС; лун., Шатал.). Да пяро (гл.) з суфіксам адзінкавасці ‑іна/‑ына.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Verbum