пурыта́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пурыта́нка |
пурыта́нкі |
| Р. |
пурыта́нкі |
пурыта́нак |
| Д. |
пурыта́нцы |
пурыта́нкам |
| В. |
пурыта́нку |
пурыта́нак |
| Т. |
пурыта́нкай
пурыта́нкаю |
пурыта́нкамі |
| М. |
пурыта́нцы |
пурыта́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пурыта́нка ж., рел., ист., перен. пурита́нка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пурыта́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.
Жан. да пурытанін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пурита́нка пурыта́нка, -кі ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)