пу́ма, -ы, мн. -ы, пум, ж.

Буйны лясны драпежнік сямейства кашачых, які водзіцца ў Амерыцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пу́ма

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пу́ма пу́мы
Р. пу́мы пу́м
Д. пу́ме пу́мам
В. пу́му пу́м
Т. пу́май
пу́маю		 пу́мамі
М. пу́ме пу́мах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пу́ма ж., зоол. пу́ма

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пу́ма ж., зоол. пу́ма, -мы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пу́ма, ‑ы, ж.

Буйны лясны драпежнік сям’і кашэчых, які водзіцца ў Амерыцы; кугуар.

[Ісп. puma.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кугуа́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Тое, што і пума.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кугуа́р, ‑а, м.

Жывёліна сямейства кашэчых, якая водзіцца ў Паўночнай і Паўднёвай Амерыцы; пума.

[З мовы перуанск. індзейцаў.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кугуа́р м., зоол. кугуа́р, -ра м., пу́ма, -мы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Ню́жа ’бяда, галеча; рой мошак’ (Сержп. Грам.). Гл. пума, змякчэнне н мае экспрэсіўны характар.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)