пума назоўнік | жаночы род

Буйны лясны драпежнік смейства кашачых, які водзіцца ў Амерыцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

пу́ма ж., зоол. пу́ма

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

пу́ма ж., зоол. пу́ма, -мы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

пума, ‑ы, ж.

Буйны лясны драпежнік сям’і кашэчых, які водзіцца ў Амерыцы; кугуар.

[Ісп. puma.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пу́ма ж заал Púma m -s, -s, Sílberlöwe m -n, -n, Kúguar m -s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

кугуар назоўнік | мужчынскі род

Тое, што і пума.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

puma [ˈpju:mə] n. zool. пу́ма

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кугуар, ‑а, м.

Жывёліна сямейства кашэчых, якая водзіцца ў Паўночнай і Паўднёвай Амерыцы; пума.

[З мовы перуанск. індзейцаў.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кугуа́р м., зоол. кугуа́р, -ра м., пу́ма, -мы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

◎ Ню́жа ’бяда, галеча; рой мошак’ (Сержп. Грам.). Гл. пума, змякчэнне н мае экспрэсіўны характар.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)