пульса́тар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пульса́тар пульса́тары
Р. пульса́тара пульса́тараў
Д. пульса́тару пульса́тарам
В. пульса́тар пульса́тары
Т. пульса́тарам пульса́тарамі
М. пульса́тары пульса́тарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пульса́тар м., физ., горн. пульса́тор

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пульса́тар, ‑а, м.

Спец.

1. Прыбор, які стварае раўнамерныя імпульсы электрычнага току.

2. Прыбор, машына, якія працуюць з раўнамернымі штуршкамі і перапынкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пульса́тор техн. пульса́тар, -ра м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)