Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пульса́тарм., физ., горн. пульса́тор
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пульса́тар, ‑а, м.
Спец.
1. Прыбор, які стварае раўнамерныя імпульсы электрычнага току.
2. Прыбор, машына, якія працуюць з раўнамернымі штуршкамі і перапынкамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пульса́тар
(лац. pulsator = той, хто ўдарае)
прыбор, які стварае раўнамерныя імпульсы электрычнага току.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
пульса́тортехн.пульса́тар, -ра м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ДАІ́ЛЬНЫ АПАРА́Т,
прызначаны для мех.даення кароў пад дзеяннем створанага пад саском вакууму. Складаецца з 4 даільных стаканаў (надзяюцца на саскі і высысаюць малако), калектара (размяркоўвае вакуум і збірае малако са стаканаў), пульсатара (пераўтварае пастаянны вакуум у пераменны), вядра (бітона) або малакаправода. Бываюць з 1- і 2-камернымі (найб. пашыраны) стаканамі, 2- і 3-тактавыя. Пераменнае разрэджванне перадаецца па шлангу ў даільныя стаканы, па другім малочным шлангу малако паступае ў калектар. Ёсць Д.а. з пульсатарам і калектарам, аб’яднанымі ў адзін вузел (маюць адзін сумешчаны шланг).