пульпі́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. пульпі́т
Р. пульпі́ту
Д. пульпі́ту
В. пульпі́т
Т. пульпі́там
М. пульпі́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пульпі́т, -ту м., мед. пульпи́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пульпі́т, ‑у, М ‑піце, м.

Запаленне зубной пульпы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пульпи́т мед. пульпі́т, -ту м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)