прэцэ́сія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. прэцэ́сія
Р. прэцэ́сіі
Д. прэцэ́сіі
В. прэцэ́сію
Т. прэцэ́сіяй
прэцэ́сіяю
М. прэцэ́сіі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прэцэ́сія ж., астр. преце́ссия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прэцэ́сія, ‑і, ж.

Спец. Рух восі ўласнага вярчэння цвёрдага цела, пры якім яна апісвае кругавую канічную паверхню.

[Лац. praecessio.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

преце́ссия астр. прэцэ́сія, -сіі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)