прыўне́сены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыўне́сены |
прыўне́сеная |
прыўне́сенае |
прыўне́сеныя |
| Р. |
прыўне́сенага |
прыўне́сенай прыўне́сенае |
прыўне́сенага |
прыўне́сеных |
| Д. |
прыўне́сенаму |
прыўне́сенай |
прыўне́сенаму |
прыўне́сеным |
| В. |
прыўне́сены (неадуш.) прыўне́сенага (адуш.) |
прыўне́сеную |
прыўне́сенае |
прыўне́сеныя (неадуш.) прыўне́сеных (адуш.) |
| Т. |
прыўне́сеным |
прыўне́сенай прыўне́сенаю |
прыўне́сеным |
прыўне́сенымі |
| М. |
прыўне́сеным |
прыўне́сенай |
прыўне́сеным |
прыўне́сеных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прыўне́сены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыўне́сены |
прыўне́сеная |
прыўне́сенае |
прыўне́сеныя |
| Р. |
прыўне́сенага |
прыўне́сенай прыўне́сенае |
прыўне́сенага |
прыўне́сеных |
| Д. |
прыўне́сенаму |
прыўне́сенай |
прыўне́сенаму |
прыўне́сеным |
| В. |
прыўне́сены (неадуш.) прыўне́сенага (адуш.) |
прыўне́сеную |
прыўне́сенае |
прыўне́сеныя (неадуш.) прыўне́сеных (адуш.) |
| Т. |
прыўне́сеным |
прыўне́сенай прыўне́сенаю |
прыўне́сеным |
прыўне́сенымі |
| М. |
прыўне́сеным |
прыўне́сенай |
прыўне́сеным |
прыўне́сеных |
Кароткая форма: прыўне́сена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыўне́сены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад прыўнесці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
привнесённый прыўне́сены;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)