прышпіля́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прышпіля́ю |
прышпіля́ем |
| 2-я ас. |
прышпіля́еш |
прышпіля́еце |
| 3-я ас. |
прышпіля́е |
прышпіля́юць |
| Прошлы час |
| м. |
прышпіля́ў |
прышпіля́лі |
| ж. |
прышпіля́ла |
| н. |
прышпіля́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прышпіля́й |
прышпіля́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прышпіля́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прышпіля́ць несов., см. прышпі́льваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прышпіля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.
Незак. да прышпіліць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прышпілі́ць, -ілю́, -і́ліш, -і́ліць; -і́лены; зак.
1. што. Прымацаваць шпількай; прыкалоць.
П. брошку.
2. перан., каго-што. Дадаць, далучыць (разм.).
|| незак. прышпі́льваць, -аю, -аеш, -ае і прышпіля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пришпи́ливать несов. прышпі́льваць, прышпіля́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прышпіля́цца, ‑яецца; незак.
1. Незак. да прышпіліцца.
2. Зал. да прышпіляць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прышпілі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прышпілю́ |
прышпі́лім |
| 2-я ас. |
прышпі́ліш |
прышпі́ліце |
| 3-я ас. |
прышпі́ліць |
прышпі́ляць |
| Прошлы час |
| м. |
прышпілі́ў |
прышпілі́лі |
| ж. |
прышпілі́ла |
| н. |
прышпілі́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прышпілі́ |
прышпілі́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прышпілі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)