прычы́нены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прычы́нены |
прычы́неная |
прычы́ненае |
прычы́неныя |
| Р. |
прычы́ненага |
прычы́ненай прычы́ненае |
прычы́ненага |
прычы́неных |
| Д. |
прычы́ненаму |
прычы́ненай |
прычы́ненаму |
прычы́неным |
| В. |
прычы́нены (неадуш.) прычы́ненага (адуш.) |
прычы́неную |
прычы́ненае |
прычы́неныя (неадуш.) прычы́неных (адуш.) |
| Т. |
прычы́неным |
прычы́ненай прычы́ненаю |
прычы́неным |
прычы́ненымі |
| М. |
прычы́неным |
прычы́ненай |
прычы́неным |
прычы́неных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прычы́нены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прычы́нены |
прычы́неная |
прычы́ненае |
прычы́неныя |
| Р. |
прычы́ненага |
прычы́ненай прычы́ненае |
прычы́ненага |
прычы́неных |
| Д. |
прычы́ненаму |
прычы́ненай |
прычы́ненаму |
прычы́неным |
| В. |
прычы́нены (неадуш.) прычы́ненага (адуш.) |
прычы́неную |
прычы́ненае |
прычы́неныя (неадуш.) прычы́неных (адуш.) |
| Т. |
прычы́неным |
прычы́ненай прычы́ненаю |
прычы́неным |
прычы́ненымі |
| М. |
прычы́неным |
прычы́ненай |
прычы́неным |
прычы́неных |
Кароткая форма: прычы́нена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прычы́нены I причинённый; доста́вленный; нанесённый; см. прычыні́ць I
прычы́нены II прикры́тый, притво́ренный; см. прычыні́ць II
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прычы́нены 1, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад прычыніць 1.
прычы́нены 2, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад прычыніць 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
притво́ренный прычы́нены;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
агнястрэ́льны, -ая, -ае.
1. Які страляе пры дапамозе пораху і іншых выбуховых рэчываў.
Агнястрэльная зброя.
2. Прычынены, зроблены куляй, асколкам снарада.
Агнястрэльная рана.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
цяле́сны, -ая, -ае.
1. гл. цела.
2. Прычынены целу; фізічны.
Цялесныя пашкоджанні.
Ц. недахоп.
3. Жаўтавата-белы з ружовым адценнем; падобны на колер цела.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
причинённый прычы́нены; зро́блены; прыне́сены; см. причини́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кінжа́льны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да кінжала. Кінжальны штык. // Нанесены, прычынены кінжалам. Кінжальная рана.
•••
Кінжальны агонь гл. агонь.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нанесённый
1. нане́сены;
2. нане́сены, прычы́нены; см. нанести́;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)