прычы́нены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прычы́нены прычы́неная прычы́ненае прычы́неныя
Р. прычы́ненага прычы́ненай
прычы́ненае
прычы́ненага прычы́неных
Д. прычы́ненаму прычы́ненай прычы́ненаму прычы́неным
В. прычы́нены (неадуш.)
прычы́ненага (адуш.)
прычы́неную прычы́ненае прычы́неныя (неадуш.)
прычы́неных (адуш.)
Т. прычы́неным прычы́ненай
прычы́ненаю
прычы́неным прычы́ненымі
М. прычы́неным прычы́ненай прычы́неным прычы́неных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прычы́нены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прычы́нены прычы́неная прычы́ненае прычы́неныя
Р. прычы́ненага прычы́ненай
прычы́ненае
прычы́ненага прычы́неных
Д. прычы́ненаму прычы́ненай прычы́ненаму прычы́неным
В. прычы́нены (неадуш.)
прычы́ненага (адуш.)
прычы́неную прычы́ненае прычы́неныя (неадуш.)
прычы́неных (адуш.)
Т. прычы́неным прычы́ненай
прычы́ненаю
прычы́неным прычы́ненымі
М. прычы́неным прычы́ненай прычы́неным прычы́неных

Кароткая форма: прычы́нена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прычы́нены I причинённый; доста́вленный; нанесённый; см. прычыні́ць I

прычы́нены II прикры́тый, притво́ренный; см. прычыні́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прычы́нены 1, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад прычыніць ​1.

прычы́нены 2, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад прычыніць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

притво́ренный прычы́нены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

агнястрэ́льны, -ая, -ае.

1. Які страляе пры дапамозе пораху і іншых выбуховых рэчываў.

Агнястрэльная зброя.

2. Прычынены, зроблены куляй, асколкам снарада.

Агнястрэльная рана.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цяле́сны, -ая, -ае.

1. гл. цела.

2. Прычынены целу; фізічны.

Цялесныя пашкоджанні.

Ц. недахоп.

3. Жаўтавата-белы з ружовым адценнем; падобны на колер цела.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

причинённый прычы́нены; зро́блены; прыне́сены; см. причини́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кінжа́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кінжала. Кінжальны штык. // Нанесены, прычынены кінжалам. Кінжальная рана.

•••

Кінжальны агонь гл. агонь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нанесённый

1. нане́сены;

2. нане́сены, прычы́нены; см. нанести́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)